Amaç: Kolorektal kanser (KRK), en sık görülen üçüncü kanserdir. Artan sağkalım oranlarına rağmen, metastatik KRK `de(mKRK) 5 yıllık sağkalım oranı yaklaşık %14 oranındadır. Bununla birlikte, tedavisindeki paradigma değişikliği immünoterapi (İO) ile olmuştur. PDL-1 düzeyi, MSI-H/dMMR, TMB gibi İO yanıtını predikte eden bazı belirteçler klinikte kullanılmaktadır. İO ile immün yan etkiler olduğu bilinmektedir. MSI-H/dMMR mKRK hastalarında pembrolizumabın birinci basamak ve sonrasında kullanımını onaylanmıştır. mKRK hastalarının yaklaşık %3-6'sı MSI-H veya dMMR `dir.

Olgu:: 77 yaş erkek hasta, karın şişliği nedeniyle tetkik edildi. Tetkiklerinde yaygın asit, peritoneal implantlar, mezenterik lenfadenopatiler saptandı. Kolonoskopisinde sigmoid kolonda polip saptandı ve patolojisi yüksek gradeli adenokarsinom ile uyumlu geldi. İHC ile bakılan MMR proteinlerinin dördünde de ekspresyon kaybı görüldü vaka MSI-H olarak kabul edildi. K-RAS, N-RAS, BRAF wild tip olarak raporlandı. MSI-H mKRK olan hastanın 2 kurs FOLFOX rejimi sonrası kemoterapi tolerasyonunun iyi olmaması üzerine pembrolizumab başlandı. 2.kurs pembrolizumab sonrası grade 3 toksisite ile uyumlu ishal olması üzerine olası diğer nedenler dışladıktan sonra immün kolit tanısı ile hastaya prednizolon başlandı. Kolonoskopi de belirgin patoloji saptanmadı. Prednizolon refrakter olan hasta için infliksimab tedavisi başlandı. İnfliksimab ile klinik yanıt elde edildi. Hastanın kontrol görüntülemelerinde sadece 2 kurs tedavi ile çok iyi bir radyolojik yanıt elde ettiği ve 9 ayı aşkın bir süredir tedavisiz olmasına rağmen bu cevabı koruduğu gözlemlendi.

Sonuç: İO ilişki kolit insidansı, İO türüne ve kombinasyon halinde kullanılıp kullanılmasına bağlı olarak %1-%25 arasında değişmektedir. Mevcut görüşler, İO ile oluşan immun yan etkiler sonrası daha iyi bir yanıt elde edildiği ve genel sağkalım üzerinde daha iyi sonuçlar oluşturduğunu ileri sürmektedir. IO ile tedavi edilen ve diyare yaşayan 117 hasta üzerinde yapılan bir çalışmada, diyarenin tedavi gereksiniminden bağımsız olarak sağkalımda iyileşmenin bağımsız bir öngörücüsü olduğu ve diyare için immünosupresif tedavinin genel sağkalımı önemli ölçüde etkilemediği gösterilmiştir. Bizim vakamızda da hastanın klinik izlemi bu görüşü desteklemektedir.