Amaç: Sarkopeni birçok solid tümör tipi için bağımsız kötü prognostik faktördür. Prostat kanseri hastaları güncel sistemik kombinasyon tedavileri ile uzun yaşamaktadır. Uzun yaşam süresine sahip bu yaşlı hasta grubunda, kırılganlık ve sarkopeninin değerlendirilmesi daha da önem arz etmektedir. Literatürde daha önce metastatik kastrasyon dirençli prostat kanserinda enzalutamid ve abirateron asetatın sarkopeni üzerine etkisi gösterilmiştir ancak kastrasyon duyarlı hastalarda çalışma bulunmamaktadır. Biz de metastatik kastrasyon duyarlı prostat kanseri hastalarında enzalutamid ve abirateron asetatın sarkopeni üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık.
Yöntem: İskelet kası indeksleri (SMI), tedavi öncesi ve 12. aydaki BT taramalarında, L3 vertabradan geçen kas kesitlerinden Hounsfield ünitlerine (HU) göre yağ baskılanması yapılarak hesaplanmıştır. Ardından hastalar literatürdeki değerlere göre sarkopenik ve sarkopenik olmayan gruplar olarak kategorize edilmiştir. Enzalutamid ve abirateron asetat grupları arasında başlangıç ve 12. ay SMI değerleri ile sarkopenik hasta yüzdeleri karşılaştırılmıştır. Ardından kategorize grupların sağkalım analizleri ile, radyolojik progresyonsuz sağkalımları (rPFS) ve genel sağkalımları (OS) karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Androjen deprivasyon tedavisi (ADT) ile birlikte enzalutamid alan 19 hasta ve abirateron asetat alan 30 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Enzalutamid grubunda, SMI tedavi öncesinden 12. aya kadar önemli ölçüde azalmıştır (medyan değişim DSMI: -3,1 cm2/m2, p=0,004). Abirateron asetat grubunda da SMI aynı dönemde önemli ölçüde azalmıştır (medyan değişim DSMI: -4,1 cm2/m2, p=0,001). İki grup arasında SMI değişiklikleri ve sarkopeni oranları açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Tedavi öncesi ve 12. ayda sarkopenik olan gruplarda medyan rPFS 29 ayken, sarkopenik olmayan gruplarda 37 ay saptanmıştır. (HR=2,38 [%95 CI 0,54 - 10,41], p=0,24). Medyan OS sarkopenik gruplarda 33 ayken, sarkopenik olmayan gruplarda 47 ay saptanmıştır. (HR=1.94 [%95 CI 0.42 - 9.03], p=0.38).
Sonuç: Hem enzalutamid hem de abirateron asetat grubunda SMI tedavi öncesinden 12. aya kadar istatistiksel anlamlı olacak şekilde, benzer oranda azalmıştır. Sarkopenik gruplarda hem OS hem de rPFS sayısal olarak belirgin olacak şekilde azalma eğilimde saptanmıştır. Ancak sağkalım analizlerinde istatistiksel anlamlılığa ulaşılamamıştır.