Giriş: CheckMate 577 çalışmasına dayanarak, neoadjuvan kemoradyoterapi ve R0 rezeksiyon sonrası rezidü tümörü bulunan özofagus veya gastroözofageal bileşke (GEJ) kanseri tanılı hastalar için bir yıllık nivolumab tedavisi standart hale gelmiştir (1). Bu çalışma, ilgili hasta grubunda adjuvan nivolumab tedavisinin etkinliğine ilişkin gerçek yaşam verilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Yöntemler: Bu çalışmaya, 2020-2024 yılları arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nde tedavi edilen evre II-III özofagus veya GÖB kanseri tanılı hastalar dahil edilmiştir. Tüm hastalar neoadjuvan kemoradyoterapiyi takiben R0 rezeksiyon geçirmiştir. Patolojik olarak rezidü tümörü bulunan hastalara adjuvan nivolumab uygulanmıştır. Neoadjuvan kemoradyoterapi rejimi, haftalık olarak uygulanan paklitaksel (50 mg IV, 1. gün) ve karboplatin (AUC2 IV, 1. gün) tedavisini içermekte olup, bu tedavi beş hafta boyunca sürdürülmüştür. Tedavi tamamlandıktan 6-8 hafta sonra opere edilebilen hastalara R0 rezeksiyon uygulanmıştır. Adjuvan nivolumab (240 mg, her 2 haftada bir) hastalık nüks edene kadar veya maksimum bir yıl süreyle verilmiştir. Veriler retrospektif olarak analiz edilerek hastalıksız sağkalım (DFS) ve genel sağkalım (OS) değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya toplam 33 hasta (14 erkek [%40,4], 19 kadın [%57,6]) dahil edilmiştir. Tanı anındaki medyan yaş 56 (40-73) yıl olarak belirlenmiştir. ECOG performans skoru, 24 hastada (%72,7) 0, 9 hastada (%27,3) 1 olarak kaydedilmiştir. Hastalar medyan 21 (2-24) kür nivolumab almış olup, medyan takip süresi 23 (2-39) ay olarak hesaplanmıştır. Medyan DFS`ye ulaşılamazken, ortalama DFS 26,6 ± 2,6 ay (95% CI: 21,3-31,8) olarak hesaplanmıştır. Benzer şekilde, medyan OS`ye ulaşılamamış olup, ortalama OS 35,8 ± 2,8 ay (95% CI: 30,4-41,2) olarak bulunmuştur.
Sonuçlar: Bu çalışmadaki medyan takip süresi, medyan DFS`yi 22,4 ay (95% CI: 16,6-34,0) olarak bildiren CheckMate 577 çalışması ile benzerdir. Çalışmamızda medyan DFS ve OS sürelerine ulaşılamamış olup, ortalama DFS ve OS sırasıyla 26,6 ve 35,8 ay olarak hesaplanmıştır. Çalışmamızın tek merkezli, retrospektif olması gibi kısıtlılıkları olmasına rağmen literatürü incelediğimizde bu hastalık grubunda yapılan ilk gerçek yaşam verisi çalışmasıdır. Ayrıca, özofagus ve mide kanserlerinin endemik olarak görüldüğü bir bölgede gerçekleştirilmiş olması, çalışmanın önemini artırmaktadır.