Amaç: Enzalutamid tedavisi alan kastrasyon dirençli metastatik prostat kanserli hastalarda metastaz bölgesinin progresyonsuz sağ kalım ile ilişkisinin araştırılması amaçlandı.

Gereç-Yöntem: 2017-2023 yılları arasında Mersin Üniversitesi Tıbbi Onkoloji kliniğinde prostat adenokanseri tanısı ile takip ve tedavi edilen, doku biyopsisi ile patolojik tanısı olan, tanı anında ya da takipte metastaz saptanan ve enzalutamid alan 43 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların metastaz bölgelerine göre, uzak lenf nodu metastazı (M1a),kemik metastazı (M1b) ve visseral organ metastazı (M1c) olarak sınıflandırıldı. Tek değişkenli ve çok değişkenli analizler yapılarak progresyonsuz sağ kalım (PFS) üzerine etki eden faktörler belirlendi.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların ortalama yaşı 70 (±SD 8.34 ) olarak hesaplandı. Hastaların tanı anındaki metastaz evreleri incelendiğinde; 2 hasta (%)M1a, 32 hasta (%) M1b, 9 hasta (%) M1c olarak saptandı. Ortalama takip süresi 18,6 ay, takip süresince 14 hastada progresyon 3 ölüm, 1 hastada sekonder malignite gözlendi. Sadece lenf nodu metastazı olan (M1a) olan 2 hastada progresyon gözlenmedi, istatisiğe katılmadı, kemik metastazı olan (M1b) 32 hastanın 15`inde progresyon gözlendi, visseral organ metastazı olan 9 hastanın 3 tanesinde progresyon gözlendi. 1 yıl takipte kalan kemik metastazlı 30 hastanın 25`i (%83,3), visseral organ metastazlı 7 hastanın 6`sı (%85,7) progresyonsuzdu. Hiçbir hastada yan etki nedeniyle tedavi kesilmedi, kemik metastazlı 1 hastada trombositopeni nedeniyle doz azaltıldı.

Sonuç: Enzalutamid tedavisi verilen visseral metastazlı hastalarda 1 yıllık progresyonsuz sağkalım, kemik metastazlı hastalarla benzer gözlendi.