Amaç: Beyin radyasyon nekrozu, primer ve metastatik tümörler için beyin radyoterapisinin ciddi bir komplikasyonudur. Işınlanmış alandaki normal beyin dokusunda ilerleyici hasar ile karakterize olup, nörolojik bozukluklara ve yaşam kalitesinin bozulmasına neden olur. Radyasyon nekrozu, radyoterapiden aylar, yıllar sonra gelişebilir ve sistemik tedavilerdeki gelişmeler nedeniyle hastalar daha uzun süre hayatta kaldıkça görülme sıklığı artmaktadır. Literatürde radyasyon nekrozu insidansı %3 ila %24 arasında değişmektedir. Amacımız kranial radyoterapi alan kanser hastalarda radyasyon nekrozunun ayırıcı tanılar arasında yer alabileceğini ve önemini vurgulamaktır.

Gereç-Yöntem: 2020-2024 yılları arasında Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi`nde takip ve tedavileri yapılan 6 radyasyon nekrozu tanısı alan hasta tartışılmıştır. Hasta dosyaları retrospektif olarak incelenmiştir.

Bulgular: Yaşları 27 ile 59 arasında değişen 4`ü kadın, 2`si erkek 6 hastada radyasyon nekrozu saptanmıştır. Hastaların üçünde biyopsi ile teyit edilen radyasyon nekrozu vardır. Vakaların hepsi tanı anında metastatiktir ve 4 hasta metastatik akciğer AdenoCa ve 2 vaka meme kanserlidir. Akciğer adenokanserli hastaların 1`i ROS1 rearragement, 1`i ALK mutasyon pozitif olup 2 hastada mutasyon saptanmamıştır. Kranial radyoterapi sonrası median 1.5 yıl (8ay-6yıl) sonra radyonekroz gelişmiştir. Şubat 2024 itibarı ile 6 hastanın 3`ü hayatta ve tam remisyonda izlenmektedir.

Sonuç: Radyasyon nekrozunun teşhisi ve tedavisi zordur çünkü özellikle nöroradyolojik yöntemleriyle radyasyon nekrozu, tümör nüksü ve psödoprogresyon arasında ayrım yapmak zor olabilir. Yeni tedavi yöntemleri ile sağkalım süreleri uzayan kanserli hastaların kranial radyoterapi sonrası lezyonun boyut artışının gerçek progresyondan ayırımı morbiditelerin önüne geçmek ve reirradyasyondan ve gereksiz cerrahilerden kaçınmak açısından önem taşımaktadır.