Amaç: Primer Merkezi Sinir Sistemi lenfomaları (PMSSL) tüm beyin tümörlerinin %4`ünü, ekstranodal lenfomaların ise %4-6`sını oluşturur. Yıllık görülme sıklığı 0-5/100 000`dir. İmmün sistemi baskılanmamış hastalarda median görülme yaşı 60`tır. PMSSL yaklaşık %90-95`ini diffüz büyük B hücreli lenfoma (DBBHL) oluşturmaktadır. Kemoterapi, tedavinin ana unsurunu oluşturmaktadır. Ancak tedavide seçilecek ajanların merkezi sinir sistemi (MSS) bariyeri aşması ve yeterli dozda verilmesi zorunludur. Radyoterapi, PMSSL`de etkilidir ancak nörotoksisite ve sağkalım avantajı sağlamaması nedeniyle ilk seri tedavide kaçınılmalıdır. Bizde çalışmamızda PMSSL tanısı alıp Gülhane Eğitim Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji kliniğinde tedavi olan 50 ile 78 yaş arasında 6 sı kadın 5 i erkek olmak üzere 11 hastayı değerlendirdik. Hastaların özellikleri ile aldıkları tedavi şekli ve dozunun yaşam süresi üzerine olan etkilerini inceledik.
Gereç-Yöntem: Cerrahi, biyopsi yada radyolojik olarak PMSSL tanısı almış 11 hasta incelendi. Kemoterapi kür protokolü, kür sayısı, radyoterapi ve OKİT(otolog kemik iliği transplantasyonu) yapılma durumuna göre tedavi şekillerinin yaşam süresine kaplan-meier analizi ile hesaplandı. Aynı zamanda yaş, cinsiyet gibi faktörlerinin survi üzerine olan etkisi değerlendirildi. Bulgular: 11 hastanın median yaşı 63`tü. Toplam yaşam süresi erkeklerde 20 ay, kadınlarda 8 ay(p:0.45); 63 yaş üstü 8 ay, 63 yaşın altında 35 ay(p:0,15); 4 kürden az tedavi alanlarda 18 ay, 4 kür ve üstünde 50 ay(p:0.066); Radyoterapi alanlarda 10 ay almayanlarda 42 ay(p:0,79) olarak hesaplandı. En uzun yaşam süreleri 66 ay ile 4 kür R-MTX sonrası OKİT uygulanan bir hastada takiben 6 kür R-MTX + intratekal ARA-C tedavisi uygulanan bir hastada 61 ay olarak hesaplandı. 5 hasta kranial radyoterapi aldı.
Sonuç: Çalışmaya alınan hasta sayısı az olmakla birlikte yaş, cinsiyet gibi faktörlerin survi üzerine etkisi istatistiksel anlamlı değildi. Ancak erkeklerde,radyoterapi almayanlarda, 63 yaş üstü hastalarda numerik olarak yüksekti. Radyoterapi alan hastalarda yaşam süresinin daha kısa olduğu gözlendi. Bu çalışmanın daha geniş hasta sayısı ile yapılması daha uygun olacaktır