Amaç: Total neoadjuvan tedavi (TNT), lokal ileri rektum kanseri tedavisinde cerrahi rezeksiyondan önce uygulanan, neoadjuvan kemoterapi ve radyoterapi tedavisinin bütünüdür. Bu hastalar için neoadjuvan radyoterapi ve kemoterapinin optimal sıralaması net değildir. Çalışmamızda, rektum kanseri tedavisinde henüz sayılı merkezde uygulanan TNT'nin uygulama şeklini (indüksiyon/konsolidasyon) ve preoperatif kemoradyoterapi (KRT) ile TNT alan hastaların tedavi sonuçlarını vaka-eşleştirme yöntemiyle karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç-Yöntem: Acıbadem Üniversitesi Hastanelerinde 2021-2024 yılları arasında takip edilen rektum kanseri tanılı hastalar retrospektif olarak incelendi. Evre II-III neoadjuvan tedavi almış hastalar çalışmaya dahil edildi. TNT almış hastalar, indüksiyon ve konsolidasyon kemoterapi gruplarına ayrılarak klinikopatolojik ve demografik özellikleri değerlendirildi. İndüksiyon grubu, sistemik kemoterapiyi radyoterapiden önce alan; konsolidasyon grubu ise radyoterapi sonrası sistemik kemoterapi alan hastalar olarak kabul edildi. TNT ve preoperatif KRT almış hastalar eşleştirilerek analiz edildi.
Bulgular: Çalışmaya 56 TNT ve 56 preoperatif KRT alan hasta dahil edildi. TNT grubunda 24 (%42,8) hasta indüksiyon, 32 (%57,2) hasta konsolidasyon grubundaydı. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, klinik T ve N evresi açısından anlamlı fark yoktu (Tablo 1). Hem indüksiyon hem de konsolidasyon grubunda 8 hasta kısa dönem radyoterapi almıştı. İndüksiyon grubunda 16 (%66,7), konsolidasyon grubunda ise 25 (%75,8) hasta uzun dönem KRT almıştı. Distal tümörlerde konsolidasyon tedavisinin sayısal olarak daha fazla olduğu görüldü (%37,5 vs %66,7); ancak istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. Neoadjuvan tedaviye alınan yanıt her iki grupta benzerdi (p=0,534). Konsolidasyon grubunda 7 (%21,2), indüksiyon grubunda 3 hastada (%12,5) pCR elde edilmişti (p=0,494) (Tablo 2).
Eşleştirilmiş vaka analizinde, TNT ve preoperatif KRT alan hastalar arasında klinikopatolojik değişkenler açısından anlamlı farklılık yoktu (Tablo 3). Tümör regresyon grad 0, ypT0 ve ypN0 TNT grubunda sayısal olarak daha yüksek saptandı; ancak hasta sayısı az olduğundan istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. pCR ise TNT grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (p=0.039) (Tablo 4).
Sonuç: TNT ile pCR oranları, preoperatif KRT'ye göre anlamlı olarak daha yüksek saptandı. TNT'nin uygulama şeklinin tedavi yanıtı üzerinde etkisi olmadığı görüldü.