Amaç: Bu anket çalışmasında Türkiyede aktif hasta bakan tıbbi onkologların ruhsatsız ve geri ödemede olmayan ilaçlara dair güncel tartışmaların temelinde uluslararası kılavuzlara ve klinik araştırmalara bakış açısının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Gereç-Yöntem: Türk Tıbbi Onkoloji Derneğine üye olan 1100 tıbbi onkologa elektronik ortamda anket linki ulaştırıldı. Anket formu ünvan, kurum ve onkolojide çalışma yılını içeren demografik verilerin ardından uluslararası kılavuzlara bakış açısını 5'li likerd yanıt ile ölçen 2 soru ve ardından uluslararası kılavuzların avantajı, ulusal kılavuza bakış açısı, ulusal kılavuzun avantajı ve önündeki engelleri belirlemeyi amaçlayan 2 ana soruda 4 alt başlık açılacak şekilde oluşan çoklu yanıt verilebilecek bölüm ve bir açık uçlu yanıtı içermekteydi. Toplam 5 dk.da tamamlanmaktaydı. İstatistik analiz değişkenlerin % olarak sıklığını verecek şekilde belirlendi.

Bulgular: Elektronik davet linki ile ulaşılan Türk Tıbbi Onkoloji Derneğine kayıtlı ve aktif olarak hasta bakan 1096 tıbbi onkologdan 337`si anketi tamamlamıştı. Katılım oranı %31 olan çalışmada katılımcıların%66'ı uzman olarak görev yapıyorken, %34'ü henüz fellow olarak eğitim dönemindeydi. Uzmanların %75'i akademik iken, %25'`i uzman idi. Tüm katılımcıların n=195`inin çalıştıkları kurum eğitim verilen bir kuruluştu. Katılımcıların 247'si kamu hastanesinde görevliydi. Tüm katılımcıların %22`si tıbbi Onkoloji alanında 7-9 yıl çalışmaktaydı, ortalama çalışma süresi 6 yıl (Minimum- maksiumum: 1-24 yıl) idi. Tüm katılımcıların %94`ü klinik pratikte uluslararası güncel kılavuzların vazgeçilmez olduğu yanıtı vermişti. Buna karşın katılımcıların %62`si hasta tedavisi için uluslararası kılavuzların net bir algoritm sağlamadığını düşünüyordu. Katılımcıların %77`si uluslararası kılavuzların tercih edilme nedenini hızlı güncellenmesi olarak yanıtlamıştı. Ulusal kılavuzların geliştirilmesindeki engeller için klinik araştırma (%34) ve erken erişimin (%32) eşit dağılım göstermediği yanıtları mevcuttu.

Sonuç: Uluslarararı kılavuzların klinik onkoloji pratiğine daha etkin şekilde yansıması için ulusal bir kılavuz yerine hızlı güncellenebilecek ulusal bir akış şeması (algoritm) oluşturulabileceği kanısına varıldı.