Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi

Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi

TTOD 2022
Sunum No: S-039
Diğer

Kanser hastalarında sarkopeni ve sistemik inflamatuvar belirteçlerin immünoterapi yanıtı üzerine olan etkisi

Enes Üçgül1, Yakup Özbay2, Mehmet Ruhi Onur2, Deniz Can Güven3, Serkan Akın3

1 Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara
2 Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Ankara
3 Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Medikal Onkoloji Bilim Dalı, A

Görüntüleme: 158
 - 
İndirme : 69

Amaç: Sarkopeni ve inflamasyonun kanser hastalarında immünoterapi yanıtı üzerine etkisi olduğu bilinmektedir. Çalışmamızın amacı, ileri evre ve immünoterapi ile tedavi edilen hastalarda sarkopeni ve sistemik inflamasyonun genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım üzerine olan etkilerini araştırmaktır.

Gereç-Yöntem: Çalışmamızda, Ocak 2015 ile Şubat 2021 arasında Hacettepe Üniversitesi Medikal Onkoloji bölümünde ileri evre ve immünoterapi ile tedavi edilen 100 hastayı retrospektif olarak değerlendirdik. Başlangıç nötrofil-lenfosit oranı (NLR), trombosit-lenfosit oranı (PLR), sedimentasyon ve c-reaktif protein (CRP) sistemik inflamasyonu temsil eden belirteçler olarak kullanıldı. Sarkopeni tanısı için (L3 vertebra seviyesi kas hacimleri) genel popülasyonda cinsiyete özgü eşik değerler erkeklerde 45,4 cm2/m2'nin altında, kadınlarda ise 34,4 cm2/m2'nin altında olarak kabul edildi.

Bulgular: Hastaların çoğu (%69) erkekti. 59 hasta sarkopenik grupta yer alıyordu. En sık kanserler malign melanom (%25) ve renal hücreli karsinomdu (%22). Çok değişkenli regresyon analizinde sarkopeni (Hazard ratio [HR], 2,24; %95 güven aralığı [GA], 1,43-3,49; p <0,001) bağımsız ve anlamlı olarak daha kötü progresyonsuz sağkalım ile ilişkiliydi. Buna karşın, sarkopeni sağkalım analizinde sarkopenik olmayan gruba göre anlamlı olarak daha kötü genel sağkalıma sahip iken (sırasıyla, 6,3 ve 12,1 ay, p=0,032) çok değişkenli regresyon analizinde sarkopeni bağımsız-anlamlı prognostik faktör olarak saptanmadı ([HR], 1.13; 95% GA, 0,67-1,91; p=0,641). Hastaların ECOG PS`u (0-1, 2 ve üzeri) ve sarkopeni durumu ile ilişkili 4 tabakalı risk grubunu içeren birleşik bir model oluşturuldu. Bu modele göre çok değişkenli analizde grup 4 (Ecog >= 2-sarkopenik) anlamlı olarak grup 1`e (Ecog 0-1, nonsarkopenik) göre daha kötü progresyonsuz sağkalıma sahipti ([HR], 7,56; 95% GA, 3,92-14,55; p<0,001).

Sonuç: İmmünoterapi ile tedavi edilen ileri evre kanser hastalarında başlangıçtaki sarkopenik durum progresyonsuz sağkalım için bağımsız bir prognostik faktör olarak saptandı. Bu nedenle egzersiz ve beslenme ile sarkopeninin önlenmesi sağkalım sonuçlarını iyileştirmeye yardımcı olabilir. İmmünoterapi yanıtını tahmin edecek bir model olmaması nedeniyle ECOG PS`u ve sarkopeni durumunu içeren bu model immünoterapi yanıtını öngörmeye yardımcı olabilir.


Anahtar Kelimeler : İmmünoterapi, Kanser, Sistemik inflamasyon, Sarkopeni