Giriş/Amaç: Ürotensin-II (ÜT-II) güçlü vazokonstriktör etkinliği ile tanımlanan bir somatostatin benzeri halkalı küçük peptit yapıda bir moleküldür. Reseptörü pek çok tümor dokusunda tanımlanmıştır. Anjiogenezde, hücre çoğalması, tümör biyolojisinde rolü olduğu ve bu etkilerini promitojenik yolak PKC (Protein Kinase C)- ERK1/2 (Ekstraselüler Signal Regulated Kinase) ve p38 MAPK (Mitogen Activated Protein Kinases) üzerinden otokrin ve parakrin büyümeyi uyararak yaptığı düşünülmektedir. Çalışmamızda akciğer kanser (AK) hücre hatlarında ÜT-II reseptör antogonisti palosuranın promitojenik sinyal yolağı üzerindeki etkilerini, in vitro olarak sitotoksik etkinliğinin gösterilmesi ve IC50 dozlarının belirlenmesi amaçlanmaktadır. Uzun erimde ise, palosuranın cisplatinle kombinasyonunun olası sinerjistik sitotoksik/apoptotik etkilerinin ortaya konması hedeflenmektedir.
Yöntem: AK modeli olarak kullanılan adenokarsinomik insan alveolar bazal epitel hücresi olan A-549 hücre hattı, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji, palosuran Ege Üniversitesi Tıbbi Farmakoloji arşivinden ve hücrelerin kültür ortamında in vitro olarak yaşatılması ve çoğaltılması için gereken uygun besiyeri ve flasklar ticari olarak temin edildi. A-549, %90 RPMI 1640, %10 FBS, %1 antibiyotik, %1 L-glutamin içeren büyüme ortamında 37°C`de nemli atmosfer ve %5 CO2 içeren inkübatörde yatay şekilde kültüre edildi. Sitotoksite deneyinden önce mililitrede en uygun hücre sayısını belirlemek için proliferasyon testi yapıldı. A549 hücre hattı için 5×10`5 hücre/ml, yoğunluklarından başlayarak seri dilüsyon uygulanarak 96 kuyucuklu plakalara ekildi. 72 saat sonra MTT deneyi ile mikroplate okuyucuda absorbans ölçümü yapıldı. Uygulama dozları, palosuran için (40-250 μM), sisplatin için (1-125 μM) aralığında ayrı ayrı ayarlandı ve hücrelerin ekiminden 24 saat sonra, çalışma konsantrasyonlarında 48 ve 72 saatlik sitotoksite analizleri için tekrarlı olarak muamele edildi.
Bulgular: Palosuran ve sisplatinin A549 hücrelerinde doza bağlı hücre canlılığı üzerine etkilerinin incelenebilmesi için MTT deneyleri uygulanmıştır. Bu amaçla A549 hücrelerine artan konsantrasyonlarda palosuran 48 ve 72 saat boyunca uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar neticesinde palosuran ve sisplatinin artan dozlarıyla birlikte A549 hücre canlılığının azaldığı gözlenmiştir (Resim 1). Belirlenen IC50 değerlerine göre hücrelere 48. ve 72.saatte palosuran ve sisplatin kombinasyonu uygulanmıştır. Kombinasyon ile muamele edilen hücrelerde canlılığının sadece 48. Saat uygulamasında palosuran ve sisplatin ile tek tek muamele edilen gruplara göre daha düşük oranda olduğu belirlendi (Resim 2).
Sonuç: ÜT-II ve receptörünün karsinogenezdeki rolünden yol çıkarak biz de ÜT-II reseptör antogonisti palosuranın AK hücre hatlarında in vitro olarak sitotoksik etkileri ortaya konulmuştur. Palosuran AK hattında ilk kez çalışılmış olup devam eden deneyler sonucu ile literatüre yeni kazanımlar sağlayacağı kanaatindeyiz.