Amaç: Oksidatif stres göstergesi olan tiyol-disülfid (TD) homeostazı ve iskemi modifiye albümin (IMA) düzeylerinin yeni tanı metastatik pankreas kanseri (PK) hastalarında sağlıklı kontrol grubuna göre karşılaştırılması ve sağ kalım üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç-Yöntem: Metastatik PK'li 30 hastayı ve 30 sağlıklı gönüllüyü kapsayan prospektif çalışmada, her iki grupta serum TD ile IMA düzeyleri ölçüldü ve karşılaştırıldı. Hasta grubunda TD ve IMA düzeyleri ile genel sağkalım (OS) arasındaki ilişki araştırıldı.

Bulgular: Nativ tiyol (NT) ve total tiyol (TT) düzeyleri hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşüktü (sırasıyla; p=0,016, p=0,009). Disülfid (D) ve IMA düzeyleri iki grup arasında benzerdi (sırasıyla p=0,056, p=0,068). Hem D/NT oranı hem de D/TT oranı hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla; p=0,005, p=0,004). OS ile IMA ve TD homeostazı arasında bir ilişki bulunamadı.

Sonuç: Kanser tedavisinde yeni tedavi seçeneklerinin gelişmesine rağmen PK mortalite oranları yüksek kalmaya devam etmektedir. Bu durum, tümör biyolojisinde yeni tedavi yollarının keşfedilmesini zorunlu kılmaktadır. Bu çalışma, PK'de oksidatif stres varlığını ortaya koymuştur. Elde edilen sonuçlar, oksidatif stresin pankreas tümörogenezinde ve hastalığın ilerlemesinde etkili olabileceğini düşündürmektedir. Reaktif oksijen radikallerini ve oksidatif stresi hedef alan terapötik ajanların geliştirilmesi ile genetik olarak riskli bireylerde PK gelişimi önlenebilir.