Amaç: IL-6R inhibitörü Tocilizumab'ın serviks kanseri hücre hattında (HeLa) proliferasyon, diferansiasyon, migrasyon ve metastaz, apopitozis, anjiyogenez, kanser stem cell markerları üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlandı.

Gereç-Yöntem: Deneylerde HeLa hücreleri kullanılarak kontrol grubu (C), Carboplatin (CP), Paklitaksel (P), Bevacizumab (B), Tocilizumab (T), CP+P, CP+P+B, CP+P+T, CP+B+T, B+T uygulanan 10 grup oluşturuldu. IL6 R, VEGF2-R, CD133, CD44, OCT4, Nanog proteinlerinin mRNA ekspresyon düzeyleri RT-PCR yöntemiyle analiz edilirken; ERK, STAT3, NFkB, AKT, β-Aktin, MMP-9, Caspase 3 protein düzeyleri ise Western Blot tekniği ile tayin edildi.

Bulgular: RT-PCR sonuçlarına bakıldığında (Şekil 1,2) T, IL6R ve Nanog mRNA ekpresyon düzeyini anlamlı olarak azaltıyordu. T+ B, CP+P+T, CP+B+T kombinasyonlarının her birinde CD44, CD133, IL6R, Nanog, OCT4, VEGFR mRNA ekspresyon düzeylerinde anlamlı azalma saptandı. WB analiz sonuçlarında (Şekil 3,4) T, Caspase 3`ü anlamlı oranda arttırdı. CP+ P`ye T eklendiğinde CP+P`e göre daha fazla Caspase 3 artışı saptanmadı (p=0,2858). T, NF-KB de anlamlı artışa yol açtı (p <0,0001). CP+P`e T eklendiğinde NF-KB deki azalma anlamlı oranda artıyordu (p <0,0001). CP, P, T`nin MMP-9`da sağladığı azalma istatistiksel anlamlı bulunmadı, ancak CP+P`e T eklendiğinde MMP-9`da anlamlı azalma elde edilebildi (p= 0,0453). T, STAT3 düzeyinde anlamlı azalma sağlamadı (p= 0,8448). T ile B`nın kombine edildiği gruplarda STAT3`de anlamlı azalma sağlandı. Tüm gruplarda ERK 1/ 2 düzeylerinde anlamlı azalma saptandı (her grup için p <0,0001). En fazla azalma tek başına T ve B+T gruplarında gözlendi. T`a B eklenmesiyle ERK 1/ 2 düzeylerindeki azalma anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0,0007). CP+P`e T eklenmesi B eklenmesine göre ERK1/2 düzeylerini daha fazla oranda azaltıyordu. Kontol grubuna göre hiçbir grupta AKT düzeyinde anlamlı azalma sağlanamadı.

Sonuç: Serviks kanserinde Tocilizumab`ın tek başına kullanımı ya da kemoterapiye, anti-VEGF tedaviye eklenmesi proliferasyon, diferansiasyon, metastaz, apopitozis, anjiyogenez, kanser stem cell markerları gibi protein düzeylerinde anlamlı değişiklikler yaratmaktadır ve tedavideki kullanımıyla ilgili in-vivo ve ileri faz çalışmalarına ihtiyaç vardır.