Giriş: Kemoterapi ilişkili nörotoksisite akut ve kronik dönemde önemli morbiditeye neden olabilen bir yan etkidir. Mikrodolaşımın etiyolojide yer aldığı ile ilgili çelişkili yayınlar bulunmaktadır. Çalışmada amacımız, kapillaroskopik değerlendirmenin kemoterapi ilişkili nörotoksisiteyi predikte edebilirliğini test etmektir.

Metod: Yeni meme kanseri tanısı almış, taksan bazlı tedavi planlanan hastalar çalışmaya dahil edildi. Tedavi öncesi hastalara dominant olmayan eldeki 4. parmaktan kapillaroskopik değerlendirme yapıldı. Kapiller dansite(KD), kapiller genişlik(KG), loop çapı(LÇ) ve kapiller uzunluklar(KU) ölçülerek kaydedildi. Tedavi sürecinde karşılaşılan toksisiteler prospektif olarak kaydedildi ve sensöri nörotoksisite NCI-CTCAE ve EORTC QLQ-CIPN20 ölçekleri kullanılarak değerlendirildi. Elde edilen klinik ve kapillaroskopik parametreler ile nörotoksisite ilişkisi analiz edildi.

Bulgular: Çalışmada medyan yaş 50(29-70) olan 41 kadın hasta değerlendirildi. Hastaların 26`sı (%63.4) neoadjuvant tedavi alırken, 16`sı (%39.0) dosetaksel(DOC), 14`ü(%34.1) haftalık paklitaksel(PAC), 11`i de haftalık karboplatin+ paklitaksel(CPAC) le tedavi edildi. Hastaların 39`unda(%95.1) sensöri nörotoksisite kaydedilirken; 20`sinde (%48.8) grad II-III toksisite saptandı. Bu oran DOC, CPAC ve PAC`ta sırasıyla %50, %54.5 ve %42.9(p=0.83) olarak bulundu. Medyan KD 9.0