Amaç: İmmün kontrol noktası inhibitörleri (ICI) son yıllarda monoterapi veya kombinasyon tedavisi olarak kullanılan en dikkat çekici ajanlardan biridir. Farklı kanser türleri için ICI ile tedavi edilen hastalarda potansiyel kardiyak toksik etkileri, sistolik, diyastolik ve atriyal fonksiyonları araştırmayı amaçladık.
Gereç-Yöntem: Prospektif gözlemsel kohort çalışmasında, Mart 2021 ve Eylül 2021 tarihleri arasında üçüncü basamak bir hastanenin Tıbbi Onkoloji Bölümünde anti-kanser tedavisi olarak immünoterapi alan 52 hasta gözlemlendi. Eksik kayıtları olan hastalar hariç tutuldu ve toplam 33 hastaya en az iki değerlendirme yapıldı ve muayeneleri analiz edildi. Ekokardiyografik ve elektrokardiyografik değerlendirme, ICI uygulamasından önceki ilk ziyarette ve tedavinin bitiminden üç ay sonra yapılmıştır.
Bulgular: Median yaş ortalaması 62 idi. Erkek hasta oranı yüksek idi (%81.82). Otuz hastamız metastatik evre idi. Hastaların çoğunluğu %39 küçük hücreli dışı akciğer kanseri idi. Dört kişi dışında hastalar öncesinde kemoterapi, radyoterapi ve tirozin kinaz inhibitör tedavisi almış idi. pro-BNP düzeyleri tedavi sonrası dönemde istatistiksel olarak daha yüksekti (273,13 ± 56,15 pg/mL 812,32 ± 419,1pg/mL; p = 0.034; tedavi öncesi ve sonrası dönemler). Hastaların sol ventrikül atım (LVSV) hacmi ve kalp debisi (CO) tedavi sonrası kontrolde istatistiksel olarak daha düşüktü (61,19 ± 13,72 mL ve 57,80 ± 10,15 mL; p = 0,049; 5,00 ± 1,14 L/dak ve 4,69 ± 0,85 L/dak, p = 0,048; LVSV ve CO, tedavi öncesi-sonrası değerler). QTc aralığı ameliyat sonrası dönemde uzadı (433.57 ± 26.19 msn ve 451.86 ± 39.41 msn; p=0.029; tedavi öncesi ve sonrası). Toplam atriyal iletim süresi tedavi sonrası dönemde daha kısaydı (106.87 ± 17.76 msn ve 101.19 ± 14.74 msn; p = 0.009; tedavi öncesi ve sonrası). Bir hastada akut anterior miyokard enfarktüsü meydana geldi, ardından proksimal sol ön inen artere revaskülarizasyon yapıldı.
Sonuç: Bu çalışma, ICI tedavisi sonrası kısa dönem takipte kardiyak sistolik ve diyastolik fonksiyonun değişmediğini, QTc aralığının uzadığını ve total atriyal iletim zamanının azaldığını gösterdi.