Amaç:: Abirateron ve enzalutamid, mKRPK tedavisi için onaylanmış iki yeni oral anti-androjen ajanlardır. Amacımız, 1.basamakta abirateron veya enzalutamid ile tedavi edilen mKDPK' li hastalarda PFS` yi öngören faktörleri belirlemektir.

Gereç-Yöntem: 2015-2022 yılları arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji bölümünde mKDPK nedeni ile 1. basamakta enzalutamid veya abirateron tedavisi altında progrese olan 37 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların tedavi öncesi PSA, LDH, hemoglobin,ALP seviyeleri, ECOG performans skoru, tümör volümü ve tedavi sonrası maksimum PSA yanıt oranları ile PFS arasındaki ilişki incelendi. Tümör volümü, CHAARTED çalışması baz alınarak düşük ve yüksek volümlü olarak iki grup halinde incelendi. Progresyon, yumuşak doku açısından RECIST 1.1, kemik ve PSA açısından PCGW3 kriterlerine göre tanımlandı.

Bulgular:: Median yaş 74 idi. 21 hastanın abirateron, 16 hastanın enzalutamid kullandığı saptandı. 13 (%35.1) hastanın düşük volümlü hastalığı mevcuttu. Abirateron ve enzalutamid grupları arasında PFS farkı yoktu (sırasıyla 6.9 ay, 6.4 ay) (p= 0.9). Tek değişkenli analize göre tedavi öncesi yaş, tümör volümü, hemoglobin, LDH, PSA düzeyleri ile PFS arasında ilişki olmadığı saptandı. Hastalar, PSA yanıtı <%50, >= %50 olacak biçimde iki grup halinde incelendi. 17 (%45.9) hastanın PSA yanıtı <%50 idi. PSA yanıt oranına göre istatistiksel fark olmasa da (p= 0.08) PFS` de numerik olarak belirgin (iki grup arasında 3.5 ay fark) fark vardı. Mediana göre ALP düzeyi 110 idi. Hastalar ALP <110 ve >=110 olarak iki grup halinde incelendiğinde PFS sırası ile 8.9 ay ve 5.5 ay saptandı. İstatististiksel olarak anlamlı fark vardı (p=0.02).

Sonuç:: 1.basamakta anti-androjen ilaç kullanımı sonrası PSA yanıtının >= %50 (istatistiksel anlamlılık saptanmasa da ) ve tedavi öncesi ALP seviyesinin düşük olmasının mKDPK` de daha uzun PFS` yi predikte edebileceği öngörülmektedir.