Amaç: Özellikle geriatrik popülasyonda sarkopeninin oluşum ve önlenmesinde beslenme kadar kanser varlığı da etkin rol oynamaktadır. Kanser hastalarında malnutrisyon görülme sıklığı, kanserin evresi, türü ve uygulanan tedaviye bağlı olarak değişmekle birlikte yüksektir ve bu nedenle tedavi süreci ve yanıtı olumsuz etkilenerek, sağ kalım olasılığı azalmaktadır. Erken dönemde teşhis edilmesi ise prognozu iyileştirebilir. Bu çalışmada kemoterapiye yeni başlayacak ya da başlamış, geriatrik olan (>=65 yaş) ve olmayan hastaların sarkopeni varlığı ve malnutrisyon riski değerlendirilmiştir.
Gereç-Yöntem: Mart-Ekim 2021 tarihleri arasında kanser tanısı alan ve çalışmaya katılmayı kabul eden, kemoterapi başlanmış ve başlanmamış hastalar dahil edilmiştir. Sarkopeni durumu el kavrama kuvveti, biyoelektrik impedans analizi, apendiküler iskelet kas indeksi ve yürüme hızı ölçümü ile, malnutrisyon durumları Nütrisyon Risk Skoru 2002 ile belirlenmiştir. Antropometrik ölçümleri yapılarak, 3 günlük besin tüketim kayıtları ve kan örnekleri alınmıştır.
Bulgular: Çalışmaya kanser tanılı 123 hasta (38`i kolorektal, 25`i akciğer, 19`u hepatobiliyer ve pankreas, 15`i meme ve 26`sı diğer; %51`i kemoterapi alan) alınmıştır. Tüm hastaların %89.4`ü muhtemel, %10.6`ı konfirme ve %6.5`i şiddetli sarkopenik olup, kemoterapi alan/almayan ve geriatrik olan/olmayan gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunamamıştır. Tüm hastaların %39`unda malnütrisyon riski yüksek olup, kemoterapi alan/almayan gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmazken, geriatrik hastalarda (n=58; %46,6), geriatrik olmayanlara göre (n=65; %32,3) risk daha yüksek bulunmuştur (p=0,029). Ayrıca malnütrisyon riski primer kanser türüyle de ilişkili bulunmuştur ve meme kanserine göre, hepatobiliyer kanserlerde (pankreas dahil) 18,2 kat (p=0,002) ve diğer kanserlerde (baş-boyun, sarkom, beyin, mide, periton) 7,6 kat (p=0,018) daha yüksek olduğu görülmüştür. Malnutrisyon riski düşük olanlarla karşılaştırıldığında yüksek olan hastaların prealbumin ve albümin değerleri daha düşük bulunmuştur (p=0,046 ve 0,023).
Sonuç: Özellikle geriatrik hastalarda, kanserin neden olduğu malnütrisyonun, tedavinin
başlangıcında beslenme risk taramalarının yapılarak farkedilmesi ve değerledirilmesi önemlidir ve
tedavisi prognoz üzerinde olumlu etkiler yaratabilir.