Amaç: Antrasiklinlerin kardiyak hasar yapıcı etkileri iyi bilinmesine rağmen erken dönemde bunu tespit edebilecek bir biyobelirteç mevcut değildir. Bu çalışmanın amacı, antrasiklin bazlı kemoterapi alan meme kanseri hastalarında erken kardiyak hasar ile mikroRNA34a(miR34a) düzeyleri arasında ilişkiyi değerlendirmektir.

Gereç-Yöntem: Çalışmaya ilk kez antrasiklin bazlı kemoterapi(KT) alan 44 meme kanseri hastası dahil edilmiştir.Hastaların tedavi kararları takip eden primer hekimlerince bağımsız olarak verildi. Hastaların hepsi antrasiklin olarak doksorubisin aldı. Doksorubisin bazlı kemoterapi başlamadan önce ve tamamlandıktan sonra hastaların serum kardiyak troponin-I, miR34a ve prekürsörü premiR34a düzeylerine bakıldı, strain analizini de içeren ekokardiyografik değerlendirmeleri yapıldı.

Bulgular: Hastaların doksorubisin bazlı kemoterapi sonrası, tedavi öncesine göre troponin-I, miR34a ve pre-miR34a düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı artış oldu. Ortalama miR34a ve premiR34a artışı sırasıyla 2.5 ve 2.3 kattır( p<0,001, p<0,05). Hastaların ekokardiyografik analizlerinde doksorubisin tedavisi sonrası sol ventrikül global longitudinal strain(LVGLS) ölçümlerinde bazale göre anlamlı derecede azalma kaydedildi (p=0.001). Sağ ventrikül fonksiyon değerlendirmesinde kullanılan, TAPSE (Tricuspid annular plane systolic excursion)`nin de yine doksorubisin sonrası anlamlı derecede azaldığı gözlendi(p=0.02). LVGLS`de %15 ve üzerinde değişimi olan hastalarda miR34a/ pre-mir34a oranında artış saptanmış fakat bu artış istatistiksel anlamlılık düzeyine ulaşamadı.

Sonuç: Bu çalışma meme kanseri hastalarında doksorubisin ile ilişkili kardiyotoksisiteyi belirlemek amacıyla; miR34a, pre-miR34a ve global longitudinal strain analizinin(GLS) birlikte değerlendirildiği literatürdeki ilk çalışmadır. MiR34a`nın kardiyotoksisite gelişimindeki rolünün anlaşılabilmesi için daha çok translasyonel çalışmalara ihtiyaç vardır.