Amaç: GBM`de agresif tedavi rejimlerine rağmen kötü prognoza sahiptir. Sitomegalovirüs, glioblastoma tümörlerinin >%90'ında tespit edilmiştir. Bu virüs, tümör ilerlemesini etkileyebilir ve yeni bir glioblastoma tedavi hedefi olabilir. Bunun yanında, valgansiklovir kullanımı rutin pratikte yer almamış olup, valgansiklovir etkinliği konusunda faz2 bir çalışma dışında yeterli veri mevcut değildir. Biz de kliniğimizde adjuvan temozolamid tedavisine ya da nüks durumunda ikinci basamak tedavi olarak bevacizumab irinotekan rejimine eklenen valgansiklovir tedavisini alan 7 hastanın sağkalım analizlerini değerlendirerek valgansiklovirin sağkalıma olan etkisini incelemeyi hedefledik.

Gereç-Yöntem: Kliniğimizde 2011-2018 yılları arasında GBM tanısı alan 7 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların verileri onkoloji hasta dosyaları ve hastane işletim sistemi üzerinden tarandı. 18 yaşından büyük olan, patolojik olarak konfirme edilmiş glioblastome multiforme tanısı olan ve birinci ya da ikinci basamak tedavide valgansiklovir ile tedavi edilmiş hastalar çalışmaya dahil edildi. Her iki grup arasındaki hastaların karakteristik özellikleri kikare testi ile analiz edildi. Sağkalım analizleri Kaplan–Meier metodu ile yapılırken, grupların sağkalımları arasındaki fark log-rank testi ile analiz edildi. P değeri <0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Hastaların medyan yaşı 64`tü. Hastaların 6`sı (%85.7) kadındı. Tamamında total rezeksiyon yapılmıştı. İki hastada IDH wildken, 5 hastanın mutasyon durumu bilinmemekteydi. Hastaların hepsi postoperatif dönemde adjuvan radyoterapi eşliğinde temozolamid ve sonrasında adjuvan temozolamid alırken, nükste ise hepsi bevacizumab irinotekan almıştı. Hastaların mGS 29.9 ay saptandı. Valgansikloviri birinci basamak tedaviyle beraber alanlarda m GS 9.6 ay (95% CI,5.2-14.0) iken, ikinci basamak tedaviyle beraber valgansiklovir alanlarda m GS 34.4 aydı (95% CI, 13.5-55.4, p=0.048).

Sonuç: Glioblastoma için standart multimodalite tedavisi sağkalımı iyileştirmiş olsa da, OS hala sadece 12-15 aydır ve hastaların %10'undan azı 5 yıldan fazla hayatta kalmaktadır. Bu çalışmada GBM tanılı hastalarda standart tedaviye valgansiklovir eklenmesinin genel sağkalımı artırmış olup bu konuda yapılacak randomize prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.