Amaç: Pazopanib, metastatik renal hücreli karsinom (mRCC) ve yumuşak doku kanserlerinde (mYDK) kullanılan bir multi-kinaz inhibitörüdür. Özellikle sunitinib ve imatinib ile ortalama eritrosit hacminde (MCV) artış ve makrositoz bildirilmiş; bu durumun sağkalım için potansiyel bir biyomarker olabileceği öne sürülmüştür. Çalışmamızda pazopanib tedavisinin MCV üzerine etkisinin değerlendirilmesi ve progresyonsuz sağkalım süresi (PFS) ve genel sağkalım süresi (OS) üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışmamız tek merkezli, retrospektif olarak planlanmış olup; mRCC veya mYDK tanılı ve pazopanib kullanan hastalar dahil edilmiştir. Demografik özellikler, tedavi öncesinde ve tedavi sırasındaki MCV ve ilişkili değerleri kaydedilmiştir. ΔMCV, tedavinin belli bir ayındaki MCV ile başlangıç MCV arasındaki fark; makrositoz ise tedavinin herhangi bir ayında MCV >100 fL olarak tanımlanmıştır. MCV artışı ve makrositoz ile sağkalım ilişkisi istatiksel olarak analiz edilmiştir.

Bulgular: Hasta sayısı 50 olup, demografik özellikler Tablo-1 de özetlenmiştir. Pazopanib tedavisi ile 0.ay, 1.ay, 3.ay, 6.ay ve 9.ay ortalama MCV değerleri sırasıyla 86.7 ± 7.6, 87.8 ± 7.5, 92.4 ± 8.9, 94.8 ± 11.1 ve 99.0 ± 10.7 fL olarak hesaplandı (p<0,001). 22 hastanın (%44) 3.aydaki MCV`si 5 fL ve üzeri artmış olarak bulundu. Hastaların 14` ünde (%28) makrositoz gelişti. MCV artışı ile ilgili olduğu bilinen vitamin B12, folat, hipotroidi ve alkol kullanımı gibi durumlar arasında anlamlı ilişki gözlenmedi. 3.ayda ΔMCV 5 fL ve üstü olanların mPFS 48.0 ay (%95 CI, 26.3-69.9) iken; 5`in altı olanlarda mPFS 25 ay (%95 CI, 14.6-35.4) olarak bulundu (p:0.036) (Figür-1). Makrositoz olmayan hastalarda mPFS 4.0 ay iken (%95 CI, 2.0-5.9); makrositoz gelişen hastalarda mPFS 21.0 ay (%95 CI, 0-46.3) olarak bulundu (p: 0.023) (Figür-2). ΔMCV ve makrositoz gelişimi ile genel sağkalım arasında istatiksel anlamlı bir fark bulunmadı.

Sonuç: Pazopanib ile tedavi edilen mRCC ve mYDK` de, tedavi sırasında MCV değerlerindeki anlamlı artışın veya makrositoz gelişiminin, prospektif çalışmalar ile valide edildiği takdirde sağkalım için önemli bir gösterge olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz.