Amaç: Lokal ileri akciğer kanserinde neoadjuvan tedavi sonrası cerrahi güvenle yapılabilmektedir. Neoadjuvan tedavi modalitelerine göre hastaların perioperatif ve postoperatif özellikleri ve sağkalımı değişmektedir. Bu çalışmamızda farklı neoadjuvan tedavi kombinasyonları ile patolojik cevap, komplikasyon ve sağkalım verilerini analiz etmeyi amaçladık.

Gereç-Yöntem: 2006-2022 yılları arasında kliniğimizde neoadjuvan tedavi sonrası akciğer rezeksiyonu olan 105 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Neoadjuvan tedavi modaliteleri ile demografik, cerrahi ve patolojik özellikler ve sağkalım verileri analiz edildi.

Bulgular: Neoadjuvan tedavi protokolü olarak 48 hastada (%45,7) sadece kemoterapi, 40 hastada (%38,1) kemoterapi ve radyoterapi ve 17 hastada (%16,2) kemoterapi ve immunoterapi kullanılmıştı. Major patolojik yanıt sadece kemoterapi alan grupta %21,1, kemo-radyoterapi grubunda %64,1 ve kemo-immunoterapi grubunda %64,7 olarak bulundu. Major komplikasyon oranı kemo-radyoterapi grubunda %12,9 iken kemo-immunoterapi grubunda ise majör komplikasyon gözlenmemişti. Hastaların 2 yıllık sağkalımları ise sadece kemoterapi grubunda %81,3, kemo-radyoterapi grubunda %67,5, ve kemo-immunoterapi grubunda ise %100 olarak bulundu.

Sonuç: Kliniğimizde neoadjuvan olarak kemoterapi ve immunoterapi kombinasyonu son iki yıldır kullanıldığından sağkalım verimiz kısa dönem takibe dayanmaktadır. Yine de, cerrahi morbidite ve mortalite sonuçları ile sağkalım süresi incelendiğinde kemoterapiye radyoterapi yerine immunoterapi eklenmesinin neredeyse eşit majör patolojik cevap sağladığı ve daha güvenli olmasının yanı sıra muhtemel daha uzun sağkalımla ilişkili olduğunu düşündürmektedir.